A któż powiedział, że groza musi być demoniczna? Gdzie napisane jest, że horror zobowiązuje do przybierania formy krwiożerczej bestii rodem ze studia Hammer? Prawdziwą esencję makabry można przyoblec w samotny kasztan lub srebrne światło księżyca odbijającego się na spokojnej tafli jeziora. Szczere przekleństwo może czaić się w głęboko ukrytych pragnieniach, tłumionych animozjach rodzinnych czy tragedii…
Continue reading ➞ „Nowy księżyc na wodzie” – szepty zapomnianych marzeń
Moje Wyręby. Malowniczy pejzaż Roztocza na Lubelszczyźnie i cisza nanizana na nutę żurawiego klangoru. Kraina podmokłych torfowisk i klimatycznych, zdumiewających lasów tętniących własnym, lecz nieco zapomnianym przez świat życiem. Grawitacja okolicy przyciąga mnie z niewysłowioną siłą i tęsknotą zakrzywiając czasoprzestrzeń, bo tu czas płynie wolniej, meandrując i pochłaniając wszelkie troski. W końcu mogę poczuć istotę…
Głód. Na co dzień częstokroć używamy zwrotu "jestem głodny/głodna", ale czy autentycznie wiemy czym jest prawdziwy głód? Czy umiemy nazwać uczucie jakie towarzyszy puchnącemu jak balon brzuchowi? Czy potrafimy wyłapać moment kiedy świadomość zostaje zasnuta przez zimną apatię niszczącą resztki ludzkich odruchów i przywiązania do ziemi śmiertelników? Czy byliście kiedyś tak przemożnie głodni, że z…
Niech żyje Kwisatz Haderach i Jego uświęcony kwizarat! Błogosławiony Szej-hulud i Woda Życia! Wiwat Arrakis i życiodajny melanż! Uklęknijcie narody przed jestestwem Muad'Diba, oto przed wami stąpa Mesjasz i Imperator Diuny, Głos Spoza Świata. Zanurzcie się w świetle jego nieskazitelności i otwórzcie serca swoje. Albowiem ten, który nosi w sobie zło nieczyste, urazę utajoną, w…
Nigdy nie byłam fanką wędrówek górskich, zdecydowanie bardziej odpowiada mi wypoczynek nad morzem. Preferuję na ogół bardziej tropikalne klimaty, ciepełko, szum fal i leniwe plażowanie. Do Abominacji Dana Simmonsa podchodziłam więc niczym pies do jeża – góry, zimno i wspinaczka to zupełnie nie moje klimaty – myślałam trzymając w dłoniach opasłą i dość ciężką wagowo…
Wysokooktanowa akcja, neo-radziecka przyszłość i odrobina ludzkiego dramatu. Chudy, to jest towarzysz Aleksander (dla przyjaciół Sasza, dla przyjaciółek Saszka) Khudovec, wraca w dobrym stylu. Ciągle nienasycony, ambitny i nieokrzesany, snujący cyniczne komentarze na temat kondycji świata, ciągnie żywot bezceremonialnego siepacza w metropolii wypełnionej cybertechnologiczną ułudą idyllicznego jutra. Lepszego jutra, ku chwale mateczki Rosji! Chudy może…
Continue reading ➞ „Sybirpunk Vol. 2” – Cynicznych połajanek Chudego ciąg dalszy
Wiek dwudziesty stał się synonimem ludobójstwa. Holokaust, Hołodomor, Pola Śmierci, Rwanda. Choć dzisiaj skupimy się na Rwandzie, reszta wymienionych to tylko najbardziej znane, najtragiczniejsze w liczbach rzezi. Ale jak głosi mądre porzekadło: jedna śmierć to tragedia, milion to już statystyka. Jak więc objąć rozumem ogrom takiej śmierci, jak zmierzyć się z cierpieniem przekraczającym wyobraźnię? Liczby…
Continue reading ➞ „Strategia antylop” – polityka kruchego pojednania i przebaczenia
Przewijanie do samego początku kasety VHS z Gwiezdnymi Wojnami, słuchanie Smithsów z taśm magnetofonowych na ekstrawaganckich walkmenach marki Sony, prowadzenie gorących pamiętniczków, wymienianie się "karteczkami", wpatrywanie się godzinami w kolorowe teledyski na MTV (kiedy M w nazwie stanowiło jeszcze prawdziwą Muzykę) karbowanie i tapirowanie włosów, zakładanie skórzanych kurtek i przetartych dżinsów. Nostalgia, która porywa zarówno…
Doświadczając historii bohaterów reportażu Joanny Gierak-Onoszko przeżyłem dwudziestą ósmą śmierć. Śmierć ideałów na temat Kanady, zwanej ulubionym krajem świata, destrukcję i tak już kruszejącej idealizacji świata chrześcijańskiego, obumarcie współczucia i godności. To tytuł niosący niewiele nadziei i pozytywnych wibracji, wzbudzający odrazę i niedowierzanie. Bez trudu zatracić się w takim świecie beznadziei i pożogi, zrzucić winę…
Continue reading ➞ „27 śmierci Toby’ego Obeda” – koło cierpienia
Prawdopodobnie nie istnieje jeden nieskazitelny przepis na rozliczenie się z przeszłością, zwłaszcza tą, która ciągle nawiedza teraźniejszość, zaburzając spokój ducha i mącąc w myślach, szepcząc do ucha wątpliwej natury niedopowiedzenia. Często podejmujemy się tej niewyrównanej walki zupełnie nieświadomie, zdając sobie z tego sprawę dopiero w momencie już jej trwania, na samym środku pola bitwy o…
Kolankowo.pl 